Ο Γάλλος ηθοποιός, γεννημένος στις 8 Νοεμβρίου 1935, πέθανε την Κυριακή 18 Αυγούστου σε ηλικία 88 ετών. Η κακιά αγγελική ομορφιά της και η αιλουροειδές παρουσία της έφεραν επανάσταση στον κινηματογράφο στις ταινίες των Clément, Melville και Visconti.
Αλέν Ντελόν, η μοναξιά του παλιού Σαμουράι
-
Ο Alain Delon, οι έρωτές του, οι φίλοι του, οι καλτ ρόλοι του: 12 φωτογραφίες που λένε τον μύθο
-
«Δεν φταίω εγώ που με αγάπησαν!» : Ο Αλέν Ντελόν, ένα θηρίο των τηλεοπτικών συσκευώ
LIVE – Ο Αλέν Ντελόν πέθανε, ένας θρύλος του κινηματογράφου έφυγε από τη ζωή
Ο ηθοποιός πέθανε σήμερα Κυριακή 18 Αυγούστου σε ηλικία 88 ετών, ανακοίνωσαν τα τρία παιδιά του σε κοινό δελτίο τύπου.
Η καριέρα του Αλέν Ντελόν είναι μια από τις πιο διάσημες στον κινηματογράφο. Η Le Figaro παρουσιάζει μια ανθολογία των ρόλων του. Στη φωτογραφία παίζει με τη Romy Schneider στο La Piscine. AFP
Οι σπουδαίοι ρόλοι του Alain Delon, από τον Rocco και τα αδέρφια του μέχρι τον Monsieur Klein
« Δεν υπάρχει βαθύτερη μοναξιά από αυτή των σαμουράι. Εκτός από αυτό μιας τίγρης στη ζούγκλα…Ίσως… ” Τίποτα δεν περιγράφει τον χαρακτήρα του Αλέν Ντελόν καλύτερα από την επιγραφή που λήφθηκε από το Bushido (Σημείωμα του συντάκτη The Book of the Samurai) του Jean-Pierre Melville για να ανοίξει το αριστούργημα του φιλμ νουάρ . Ένας σκιερός, μοναχικός χαρακτήρας, ο νεαρός πρωθυπουργός με μαγνητική ομορφιά που θα αναστατώσει τους πρώτους κυρίους του René Clément και Luchino Visconti, ο Alain Delon θα έχει λάβει τιμητικό φοίνικα το 2019, βραβευμένο φυσικά στις Κάννες για όλη την καριέρα του.
Η καριέρα του Αλέν Ντελόν ξεκίνησε το 1957 με μια ταινία που του ήταν κοντά στην καρδιά, Όταν η γυναίκα μπλέκει από τον Ιβ Αλεγκρέ. Η τεράστια ηθοποιός Edwige Feuillère, στην οποία υποδύεται, θα γίνει η νονά του στον κινηματογράφο. Το μελλοντικό ιερό τέρας δεν θα το ξεχάσει ποτέ.
Διαβάστε επίσης Κάννες 2019, Delon in the Sun
Η εκθαμβωτική συνέχεια της μοίρας του ως ηθοποιού ανήκει ήδη στις καλύτερες ανθολογίες. Φυσικά, το Plein Soleil του René Clément όπου δίπλα στον Maurice Ronet, τον μεγάλο του φίλο, εκρήγνυται το ταλέντο του. Μετά θα είναι οι μεγάλοι Ιταλοί: ο Λουκίνο Βισκόντι ( Ο Ρόκο και τα αδέρφια του , The Leet ) και ο Μικελάντζελο Αντονιόνι ( The Eclipse ). Λίγα χρόνια μετά τον πόλεμο της Ινδοκίνας, ο κινηματογράφος βρήκε τον κακό του άγγελο.
Ως φόρο τιμής σε αυτή την εξαιρετική καριέρα, ο Le Figaro έγραψε την ανθολογία της φιλμογραφίας του: από το Plein Soleilμέχρι την Notre Histoire, που τον έστεψε με το Σεζάρ καλύτερου ηθοποιού, περνώντας φυσικά από τη Λεοπάρδαλη , τον Σαμουράι ή ακόμα και τον δραματικό Monsieur Klein του Joseph. Losey. Μια συλλογή ταινιών που μοιάζει με αυτή τη γραμμή του Τζεφ Κοστέλο, του μοναχικού δολοφόνου σε σκηνοθεσία του Μέλβιλ: « Ποτέ δεν χάνω. Ποτέ πραγματικά. »
Όταν οι γυναίκες εμπλέκονται από τον Yves Allégret, στις οθόνες το 1957, με τους Edwige Feuillère, Bernard Blier, Jean Servais, Alain Delon, Sophie Daumier…
Plein Soleil του René Clément, στις οθόνες το 1960, με τους Alain Delon, Maurice Ronet, Marie Laforêt…
The Eclipse ( L’Eclisse ) του Michelangelo Antonioni, στις οθόνες το 1962, με τη Monica Vitti, τον Alain Delon, τον Francisco Rabbal, τον Louis Seigner…
Melody in the Basement του Henri Verneuil, στις οθόνες το 1963, διάλογος του Michel Audiard, με τους Jean Gabin, Alain Delon, Maurice Biraud, Dora Doll, Henri Virlogeux, José Luis de Vilallonga…
The Leopard ( Il Gattopardo ) του Luchino Visconti, στις οθόνες το 1963, Χρυσός Φοίνικας στο Φεστιβάλ Καννών 1963, με τους Burt Lancaster, Alain Delon, Claudia Cardinale, Mario Girotti, Paolo Stoppa…
Οι Περιπέτειες του Ρόμπερτ Ενρίκο, στις οθόνες το 1967, με τους Lino Ventura, Alain Delon, Joanna Shimkus, Serge Reggiani…
Ο Σαμουράι του Jean-Pierre Melville, στις οθόνες το 1967, βασισμένος στο μυθιστόρημα The Ronin του Goan McLeod, με τους Alain Delon, François Périer, Nathalie Delon, Cathy Rosier…
La Piscine του Jacques Deray, στις οθόνες το 1969, με τους Romy Schneider, Alain Delon, Maurice Ronet, Jane Birkin, Maddly Bamy, Paul Crauchet….
The Clan of the Sicilians του Henri Verneuil, στις οθόνες το 1969, με τους Jean Gabin, Alain Delon, Lino Ventura, Irina Demick, Marc Porel…
Borsalino του Jacques Deray, στις οθόνες το 1970, βασισμένο στο Bandits in Marseille του Eugène Saccomano, με τους Alain Delon, Jean-Paul Belmondo, Catherine Rouvel, Michel Bouquet, Daniel Ivernel, Nicole Calfan…
Το Le Cercle rouge του Jean-Pierre Melville, στις οθόνες το 1970, με τους Bourvil, Alain Delon, Gian Maria Volonte, Yves Montand, François Périer…
La Veuve Couderc του Pierre Granier-Deferre βασισμένο στο μυθιστόρημα του Georges Simenon, στις αίθουσες το 1971, με τους Simone Signoret, Alain Delon, Ottavia Piccolo, Jean Tissier…
Two Men in the City του José Giovanni, στις οθόνες το 1973, με τους Jean Gabin, Alain Delon, Michel Bouquet, Mimsy Farmer, Victor Lanoux…
Monsieur Klein του Joseph Losey, στις οθόνες το 1976, με τους Alain Delon, Michael Lonsdale, Jeanne Moreau, Jean Bouise…
Death of a Rotten Man του Georges Lautner, διάλογος του Michel Audiard, στις οθόνες το 1977, με τους Alain Delon, Ornella Mutti, Stéphane Audran, Maurice Ronet, Mireille Darc, Michel Aumont, Kaus Kinski…
Η ιστορία μας για τον Μπερτράν Μπλιέρ, στις οθόνες το 1984, με τους Αλέν Ντελόν, Ναταλί Μπάι, Μισέλ Γκαλαμπρού…
Η Mireille Darc, ο Alain Delon, η Romy Schneider και η Sydne Rome στο Lido. (Παρίσι, 1977.) Abaca
Τίποτα δεν προόριζε τον μαθητευόμενο κύριο χασάπη από το Bourg-la-Reine, που πέθανε αυτή την Κυριακή, 18 Αυγούστου, να γίνει ο θρυλικός ηθοποιός που ήταν και που γύρισε υπό την ηγεσία των μεγαλύτερων σκηνοθετών – Βισκόντι, Αντονιόνι, Γκοντάρ, Τρανκ. Τίποτα, εκτός από την αυθάδη ομορφιά της. Μια αναδρομή στη ζωή και την καριέρα του Αλέν Ντελόν, που χαρακτηρίζεται από τη σχέση του με τις γυναίκες.
«Ό,τι είμαι στην αρχή, είμαι παρ’ όλα αυτά –και αυτό με ακολούθησε στη ζωή– για και λόγω των γυναικών», δήλωσε ο Αλέν Ντελόν σε συνέντευξή του με ημερομηνία τον Μάρτιο του 2018. Από τις αρχές της καριέρας του, το 1957, ο ηθοποιός που πέθανε αυτή την Κυριακή 18 Αυγούστου σε ηλικία 88 ετών, είχε ενθουσιάσει τις καρδιές θρυλικών ηθοποιών και αμέτρητων θεατών. Πρώτα ήταν η ηθοποιός Brigitte Auber, που γνωρίστηκε σε ηλικία 21 ετών. Τον διαδέχθηκε η Michelle Cordoue, σύζυγος του Yves Allégré, που του άνοιξε τις πόρτες του κινηματογράφου, μετά η ηθοποιός Olga Horstig.
Ο έρωτας της ζωής του
Το 1958 γνώρισε τη γυναίκα που θα γινόταν «η αγάπη της ζωής του». Στα 20 της, η Romy Schneider είναι ήδη διάσημη για τον ρόλο της στο Sissi (1955). Η Γαλλο-Γερμανίδα ηθοποιός πέφτει στο ξόρκι της γαλλικής εφήβας στα γυρίσματα της Christine , μιας ταινίας μεγάλου μήκους σε σκηνοθεσία Pierre Gaspard-Huit. Ένα χρόνο αργότερα, γιόρτασαν τον αρραβώνα τους στην όχθη της λίμνης Λουγκάνο. Το 1963, η Romy Schneider έλαβε μια επιστολή χωρισμού. Το πιο δημοφιλές ζευγάρι στις κοινωνικές εκδηλώσεις συντρίβεται. Ωστόσο, θα βρει έναν δεύτερο άνεμο (στην οθόνη) το 1969, στην ταινία La Piscine του Ζακ Ντεράι.
Το 1962, ο Alain Delon γνώρισε τη Francine Canovas, τη μελλοντική Nathalie Delon, μέσω μιας κοινής φίλης. Την παντρεύτηκε δύο χρόνια αργότερα, στις 13 Αυγούστου 1964. Η ένωσή τους γέννησε τον Άντονι Ντελόν στις 30 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους στο Λος Άντζελες. Αλλά για άλλη μια φορά, μια συνάντηση πρόκειται να ανατρέψει τα πάντα. αυτή της ηθοποιού Mireille Darc. Ο Alain Delon , εντυπωσιασμένος από την ομορφιά και το ταλέντο της ηθοποιού, της έδωσε έναν ρόλο στην ταινία Jeff (1969). Η ιστορία αγάπης τους θα κρατήσει δεκαπέντε χρόνια.
Επίλογος
Το 1987, γνώρισε τη Rosalie van Breemen, μια 21χρονη Ολλανδή μοντέλο, στα γυρίσματα του μουσικού του βίντεο Comme au cinéma . Το ζευγάρι τους γέννησε μια κόρη, την Anouchka, που γεννήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 1990, και τον Alain-Fabien Delon, που γεννήθηκε στις 18 Μαρτίου 1994. Το ειδύλλιο μεταξύ του Alain Delon και της Rosalie van Breemen έληξε το 2001. Αργότερα γνώρισε τη Hiromi Rollin, η οποία διαβεβαίωσε το 2023 ότι είχε βιώσει μια «σχέση αγάπης που κράτησε τριάντα τρία χρόνια» με τον Αλέν Ντελόν – μια εκδοχή που αμφισβητήθηκε από τα παιδιά του ηθοποιού.
Ο Alain Delon, οι έρωτές του, οι φίλοι του, οι καλτ ρόλοι του: 12 φωτογραφίες που λένε τον μύθο
Αιχμαλωτίζοντας την πεμπτουσία ενός απέραντου ηθοποιού… Αυτή είναι η φιλοδοξία του βιβλίου εκδηλώσεων των Denitza Bantcheva, Alain Delon, amours et memoires, που επαναλαμβάνει την οδύσσεια του ιερού τέρατος. Ο συγγραφέας αποκρυπτογραφεί τις βασικές στιγμές για εμάς.
Ήταν το τελευταίο μας ιερό τέρας, μια φιγούρα που σημάδεψε τον λαϊκό κινηματογράφο καθώς και τα έργα τέχνης που έγιναν καλτ. Ο ηθοποιός πέθανε την Κυριακή 18 Αυγούστου 2024 μαζί με την οικογένειά του σε ηλικία 88 ετών.
Ο Αλέν Ντελόν έγραψε μια από τις πιο όμορφες σελίδες στην ιστορία του γαλλικού κινηματογράφου. Το ευρύ κοινό τον συνδέει με φιλμ νουάρ και ταινίες δράσης, αλλά η καριέρα του είναι παράδειγμα εκλεκτικισμού. Έχει μια καριέρα αμερικανικού τύπου, χωρίς παρεκκλήσι ή σνομπισμό», υπογραμμίζει η Ντενίτζα Μπάντσεβα, συγγραφέας του Αλέν Ντελόν, αγάπες και αναμνήσεις . Προλογισμένο από τον ηθοποιό και εμπλουτισμένο με αδημοσίευτες μαρτυρίες (Brigitte Bardot, Nathalie Baye, Jane Birkin, Sophia Loren κ.λπ.), αυτό το πανόραμα κατασκευάστηκε χρησιμοποιώντας τα προσωπικά αρχεία του σταρ για να αφηγηθεί την ιστορία των καλλιτεχνικών του επιλογών, των παιδιών του και των γυναικών του την οικογενειακή του ζωή. Με μια λέξη, ο μύθος του.
« Alain Delon, έρωτες και αναμνήσεις » , της Denitza Bantcheva με τη Liliana Rosca, Ed. από τη La Martinière. Πίστωση τύπου
“Αν παραμένει σύμβολο ομορφιάς και κινηματογράφου, είναι και για τον νεωτερισμό του: η σωματική του διάπλαση και η υποκριτική του δεν είναι σε καμία περίπτωση παρωχημένα. Και μετά, συχνά το ξεχνάμε, αλλά ήταν και προπομπός, προσθέτει ο συγγραφέας. Θα είναι ένας από τους πρώτους headliners που θα κάνει παραγωγή και θα πάει πίσω από την κάμερα, με τους Le Battant και For the Skin of a Cop . Δεν έκανε τίποτα σαν τους άλλους. Πολλοί φοβόντουσαν ότι θα αντιμετωπίσουν αστέρια της A-list. Εκείνος, αντίθετα, τους έψαχνε, λατρεύοντας τον Jean Gabin, τον φίλο του Belmondo, τη Simone Signoret ή τη Romy Schneider. » Τόσα πολλά πρόσωπα που προσκαλούνται στο φωτογραφικό μυθιστόρημα της ζωής και της καριέρας του, από τα οποία η Ντενίτζα Μπάντσεβα σχολιάζει μερικές αξέχαστες στιγμές.
Η πισίνα
«Αυτή η φωτογραφία, που τραβήχτηκε στα γυρίσματα του La Piscine, μαρτυρεί τη συνενοχή μεταξύ του Alain Delon και της Romy Schneider . Ο Κώστας Γαβράς τους γνώρισε κατά τη διάρκεια του ειδύλλου τους και έγραψε : «Δεν ήταν ακόμα ένα θρυλικό ζευγάρι, αλλά ήταν ήδη ένα μαγικό ζευγάρι». Αυτό συνοψίζει τι προικισμένοι ηθοποιοί ήταν, και τη δύναμη της ομορφιάς και της αγάπης τους. Όταν ο Alain άφησε τη Romy, της προκάλεσε τεράστιο πόνο, αλλά δεν έκοψαν ποτέ τους δεσμούς. Σε μια συνέντευξή της το 1977, τον ανέφερε ως τον πιο σημαντικό άντρα στη ζωή της, αυτόν στον οποίο μπορούσε πάντα να βασιστεί. Ήταν ο ίδιος ο Ντελόν που, για παράδειγμα, επέμενε να πάρει τον ρόλο στο La Piscine ενώ οι παραγωγοί, θεωρώντας την τελειωμένη ηθοποιό της Σίσσυ, προτιμούσαν τη Μόνικα Βίτι ή την Άντζι Ντίκινσον. Αλλά ο Ντελόν απείλησε να αποσυρθεί από το έργο και έτσι επέτρεψε στη Ρόμι να δώσει νέα ώθηση στην καριέρα της : χάρη σε αυτήν την ταινία του Ζακ Ντεράι έπαιξε με τον Κλοντ Σοτέ ή τον Τζόζεφ Λοσέι, που έγινε επίσης σύμβολο.
Με την Κατρίν Ντενέβ
«Το Le Choc είναι η δεύτερη ταινία του με την Catherine Deneuve , δέκα χρόνια μετά το Un Flic του Melville. Έχουν κοινό χαρακτηριστικό τον μεγάλο τους επαγγελματισμό και το γεγονός ότι έχουν τολμήσει όλα τα είδη, από ταινίες τέχνης μέχρι θρίλερ και κωμωδία. Χωρίς να έχουν στενό δεσμό, σεβάστηκαν πολύ ο ένας τον άλλον. Σήμερα παραμένουν οι μόνοι ζωντανοί θρύλοι του γαλλικού κινηματογράφου, δύο Γάλλοι σταρ που όλος ο κόσμος γνωρίζει και μας ζηλεύει.
Ο Σαμουράι
«Ένα απόλυτο αριστούργημα του 1967 που βγαίνει στους κινηματογράφους στις 28 Ιουνίου σε αναπαλαιωμένη έκδοση, το Le Samouraï άλλαξε την ιστορία του φιλμ νουάρ. Με το πορτρέτο αυτού του δολοφόνου, ο Jean-Pierre Melville επηρέασε ολόκληρες γενιές κινηματογραφιστών. Αποτελεί ουσιαστικό σημείο αναφοράς για την αγνότητά του, το στυλιζαρισμό του και τη δημιουργία μιας νέας μυθολογίας που ενσαρκώνει ο Alain Delon. Πίσω από τη φαινομενική απάθεια του ήρωα που κρύβεται κάτω από τη στολή του (το καπέλο και το αδιάβροχο), η ταινία αφηγείται τη μοναξιά, τα βάσανα και την έλλειψη σημείων αναφοράς του σύγχρονου ανθρώπου. Ο Μέλβιλ και ο Ντελόν θα συναντηθούν ξανά για το The Red Circle και τον A Cop, τις άλλες δύο ταινίες σε αυτό που οι ιστορικοί του κινηματογράφου αποκαλούν την τριλογία του Ντελόν.
Με τη Simone Signoret
«Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, τα ζευγάρια Delon-Schneider και Montant-Signoret ήταν φίλοι. Στο La Veuve Couderc, την πρώτη ταινία του Ντελόν με τον Σινιορέ , παίζουν εραστές. Δύο χρόνια αργότερα, το 1973, η Simone του ζήτησε να παίξει τον ανταγωνιστή στο Les Granges brûlées. Μαζί τόλμησαν τα πάντα στην οθόνη. Αν η Edwige Feuillère ήταν η νονά του στον κινηματογράφο, η Simone ήταν η αγαπημένη σύντροφος του Delon, άνδρες και γυναίκες. Τη θαύμαζε, καλλιτεχνικά και ανθρώπινα».
Πλήρης Κυρ
Alain Delon in Plein Soleil , ταινία του René Clément που κυκλοφόρησε το 1960. Φωτογραφία Alamy Στοκ Φωτογραφία
Αυτή η εικόνα του Plein Soleil είναι μια από τις πιο εμβληματικές του Alain Delon. Πέρα από την εγκληματική πτυχή, μπορούμε να κάνουμε έναν παραλληλισμό μεταξύ του Ντελόν και του χαρακτήρα του Ρίπλεϊ που προσπαθεί να ξεφύγει από την κατάστασή του. Ο Ντελόν προερχόταν επίσης από ένα μέτριο υπόβαθρο, οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν 4 ετών, τέθηκε σε ανάδοχη φροντίδα για αρκετά χρόνια. Μπορεί να ήταν ευαίσθητος στις ταπεινώσεις που υφίσταται ο Ρίπλεϊ, στα χέρια του κληρονόμου των Γκρίνλιφ, σε αυτή τη σημαντική ταινία του Ρενέ Κλεμέν.
Με τον Jean Gabin
«Ο Ντελόν έχει πει πολλά ότι το Touchez pas au Grisbi, το οποίο ανακάλυψε ενώ ήταν ναυτικός στην Ινδοκίνα, ήταν μια από τις ταινίες που είχαν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο πάνω του. Ο Jean Gabin ήταν το απόλυτο μοντέλο του, ο ηθοποιός αναφοράς του : τον αποκαλούσε «Το αφεντικό». Συναντήθηκαν το 1962 για το Mélodie en sous-sol και συναντήθηκαν ξανά για το Le Clan des Siciliens, το 1969, και το Deux Hommes dans la ville, το 1973. Εκείνη την περίοδο, η καριέρα του Gabin ήταν σε παρακμή, αλλά ο Ντελόν επιμένει να είναι ο σύντροφός του , ώστε να εκτιμηθεί στην αφίσα και κατά τη διάρκεια της προώθησης. Καθένας από τους δύο ήταν ευαίσθητος στο χάρισμα και το ταλέντο του άλλου».
ΔΙΑΒΆΣΤΕ ΕΠΊΣΗΣ Η πρώτη συνάντηση γεμάτη συγκίνηση μεταξύ της κόρης του Αλέν Ντελόν και της Ρόμι Σνάιντερ
Ο Τσιγγάνος
«Αυτή η ταινία του Χοσέ Τζιοβάνι δεν είναι η καλύτερη Ντελόν, αλλά έχει κάτι το ασυνήθιστο για εκείνη την εποχή : έβαλε τους Ρομά στο επίκεντρο της δράσης και τους παρουσίασε ως διωκόμενα, αξιοπρεπή και θαρραλέα όντα. Ήταν μια άνευ προηγουμένου προσέγγιση στον γαλλικό ή ακόμα και ευρωπαϊκό κινηματογράφο, σε σημείο που ο Αλέν Ντελόν έγινε ένα είδος είδωλου για την κοινότητα των Ρομά. Ήταν ο μόνος σταρ που αποφάσισε να δεσμευτεί μαζί τους, ηθικά και καλλιτεχνικά.
Κύριε Klein
«Καθώς δεν έγραφε και ωστόσο ήθελε να δημιουργήσει με άλλο τρόπο, αποφάσισε να κάνει παραγωγή. Η πρωτοβουλία των έργων του επέτρεψε να επιλέξει τον Jean-Claude Carrière ή τον Pascal Jardin για το σενάριο ή να επιβάλει σκηνοθέτες, όπως συνέβαινε στον κύριο Klein. Με αυτήν την ταινία για τη συνεργασία υπό την Κατοχή, τόλμησε να καταπιαστεί με ένα θέμα που θεωρούνταν ακόμα άστοχο το 1976, αλλά ήταν ακόμη περισσότερο η επιλογή του Joseph Losey, ενός Αμερικανού που μιλούσε άσχημα γαλλικά. Αλλά ο Ντελόν λάτρεψε τη Δολοφονία του Τρότσκι, πολέμησε γι’ αυτήν και η ιστορία του απέδειξε ότι είχε δίκιο : είναι ένα από τα αριστουργήματα της φιλμογραφίας του. Είχε πραγματικά ταλέντο : για το Borsalino, για παράδειγμα, αγόρασε τα δικαιώματα του βιβλίου και ο ίδιος έπεισε τον Jean-Paul Belmondo να συμμετάσχει. Εκείνη την εποχή, κανένας άλλος ηθοποιός δεν είχε τέτοια επιρροή στα έργα. Η προσέγγισή του ήταν πρωτοποριακή, έμπνευση για τους συνομηλίκους του, ξεκινώντας από τον φίλο του Μπέμπελ, ο οποίος με τη σειρά του παρήγαγε.»
Είναι ο μόνος Ευρωπαίος ηθοποιός που είναι διεθνής σταρ
ΝΤΕΝΊΤΖΑ ΜΠΆΝΤΣΕΒΑ
Ανεβαίνοντας τα σκαλιά, Κάννες 2019
«Στις 19 Μαΐου 2019, ο Αλέν Ντελόν έλαβε τον τιμητικό Χρυσό Φοίνικα. Δεν του έλειψαν τα βραβεία (Τιμητική Χρυσή Άρκτο, Σεζάρ κ.λπ.), αλλά οι Κάννες είναι το μεγαλύτερο φεστιβάλ στον κόσμο, είναι σύμβολο. Του άξιζε αυτό το βραβείο που προορίζεται για θρύλους : είναι ο μόνος Ευρωπαίος ηθοποιός που έγινε διεθνής σταρ, από τον Plein Soleil, το 1960, παρά την απουσία του στην οθόνη τα τελευταία χρόνια.
Ο Ρόκο και τα αδέρφια του
«Ο Rocco and His Brothers είναι ένα από τα σημεία καμπής στην καριέρα του, η ταινία που, με τον Plein Soleil την ίδια χρονιά, τον χαρακτηρίζει ως σημαντικό ηθοποιό. Μετά τον René Clément, παγκοσμίως γνωστό εκείνη την εποχή, συνεργάστηκε με τον Luchino Visconti , τον πνευματικό του πατέρα. Είναι ένας από τους κινηματογραφιστές που τον μεταμόρφωσαν, τον εξάχυναν, προσφέροντάς του αυτόν τον περίπλοκο χαρακτήρα, που εξελίσσεται από την απόλυτη ειλικρίνεια σε θυσία. Δύο χρόνια αργότερα, ο Βισκόντι του έδωσε έναν ριζικά διαφορετικό δευτερεύοντα ρόλο, αυτόν ενός νεαρού ευγενή που ενώνει τα κόκκινα πουκάμισα του Γκαριμπάλντι, στο The Leopard, ένα από τα κλασικά της έβδομης τέχνης, όπου λέει αυτή τη φράση : «Αυτός Όλα πρέπει να αλλάξουν έτσι. ότι τίποτα δεν αλλάζει». Η συνεργασία του με τον Βισκόντι θα είναι ακόμη πιο θεμελιώδης καθώς ο μαέστρος τον σκηνοθέτησε επίσης στο Dommage que elle est une whore, το πρώτο του έργο, δίπλα στη Romy Schneider.
Με τη Nathalie Delon
«Ο Αλέν Ντελόν γνώρισε τη Νάταλι το 1963, μέσω ενός κοινού φίλου, σε ένα νυχτερινό κέντρο. Υπάρχει μια μορφή φυσικής συμμετρίας μεταξύ τους, μια δύναμη χαρακτήρα και μια κοινή ενέργεια, που έκανε τον Πασκάλ Ζαρντέν να γράψει : «Μόλις είχε βρει άλλον ο ίδιος. Όταν γνωρίστηκαν, δεν σκεφτόταν να γίνει ηθοποιός, προτού ο Jean-Pierre Melville της προτείνει να παίξει στο Le Samouraï… Ήταν παντρεμένοι πέντε χρόνια και μετά το διαζύγιό τους παρέμειναν σε καλές σχέσεις, κυρίως για τον γιο τους, Anthony . Συχνά τονίζουμε τη σαγηνευτική και άπιστη πλευρά του Ντελόν, αλλά παραλείπουμε να αναφέρουμε την πίστη του στις γυναίκες που είχαν σημασία στη ζωή του.
Με τη Mireille Darc
«Μοιράστηκαν τη ζωή τους από το 1968 έως το 1983, γυρίστηκαν μαζί στο Jeff or Death of a Rotten Man και μοιράστηκαν θεατρικές σκηνές. Έκανε μάλιστα την παραγωγή του Ice Breasts, για να της δώσει τον δραματικό ρόλο που ονειρευόταν και που κανείς δεν ήθελε να της δώσει, δίνοντας στον εαυτό του έναν δευτερεύοντα ρόλο για να χρηματοδοτήσει την ταινία χωρίς να τραβήξει την προσοχή πάνω του. Στο θέατρο έπαιξαν μαζί το On the Road to Madison. Σύμφωνα με τη Mireille Darc , τα λόγια αγάπης που είπαν ο ένας στον άλλο στη σκηνή ήταν ακόμη πιο όμορφα γιατί τα είχαν πει ο ένας στον άλλο στη ζωή. Η συνενοχή τους, και πάλι, δεν έχει στερέψει ποτέ, ακόμη και μετά τον χωρισμό τους.
ΔΙΑΒΆΣΤΕ ΕΠΊΣΗΣ το “If you know”: Ο τρυφερός και παθιασμένος φόρος τιμής του Alain στη Nathalie Delon, δύο χρόνια μετά τον θάνατό της