Γύρω στο 7ο και 6ο αιώνα π.Χ., στην Αρχαία Ελλάδα μια ομάδα επτά διακεκριμένων ανδρών, γνωστοί ως “Επτά Σοφοί”, άφησαν ανεξίτηλο το σημάδι τους στην ιστορία.
Σε μια εποχή που η σκέψη άρχισε να απελευθερώνεται από τα δεσμά των μύθων, οι Σοφοί αυτοί υιοθέτησαν μια ριζοσπαστική προσέγγιση. Αντικατέστησαν τους θρύλους με ρεαλιστική ματιά, τον έμμετρο λόγο με πεζό, και εστίασαν στην υπεροχή του πνεύματος έναντι της ύλης. Η σωματική ρώμη έχασε έδαφος μπροστά στην αξία της παιδείας.
Στο επίκεντρο αυτής της στροφής βρέθηκαν τα σοφά αποφθέγματα, σύντομες και εύστοχες ρήσεις γεμάτες γνώση και ηθικές αρχές. Ο Ηρόδοτος περιγράφει τα αποφθέγματα αυτά ως “εις βραχέα ρήματα”, χρηστικά εργαλεία για την καθοδήγηση των ανθρώπων.
Ο Πλάτωνας, στο έργο του “Πρωταγόρας”, αναφέρεται στη “βραχυλογία τις λακωνική” ως χαρακτηριστικό γνώρισμα της φιλοσοφίας των Επτά Σοφών. Η λακωνικότητα, η συνοπτική έκφραση, αποτελούσε για αυτούς άσκηση σοφίας.
Ποιοι όμως ήταν οι “Επτά Σοφοί”;
1. Θαλής ο Μιλήσιος (624 – 546 π.Χ.): Φιλόσοφος, μαθηματικός και αστρονόμος. Θεωρείται ο πατέρας της δυτικής φιλοσοφίας και ένας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας. Γνωστός για την ρήση του “Γνώθι σαυτόν”.
2. Βίας ο Πριηνεύς (6ος π.Χ.): Πολιτικός ηγέτης και σοφός. Γνωστός για την ρήση του “Μηδέν άγαν”, που προτρέπει για μετριοπάθεια.
3. Πιττακός ο Μυτιληναίος (650 – 570 π.Χ.): Νομοθέτης, πολιτικός ηγέτης και ποιητής. Φημίζεται για την σοφία και δικαιοσύνη του.
4. Σόλων ο Αθηναίος (640 – 560 π.Χ.): Σπουδαίος νομοθέτης που έθεσε τα θεμέλια για την Αθηναϊκή Δημοκρατία. Γνωστός για τις ρήσεις του “Μέτρον άριστον” και “Νόμους υπέρ των αδικουμένων τίθημι”.
5. Περίανδρος ο Κορίνθιος (627 – 587 π.Χ.): Τύραννος της Κορίνθου. Φημίζεται για την διορατικότητα και τις διοικητικές του ικανότητες.
6. Χίλων ο Λακεδαιμόνιος (6ος π.Χ.): Νομοθέτης και στρατηγός. Γνωστός για τις ρήσεις του που εστιάζουν στην ηθική αρετή.
7. Κλεόβουλος ο Ρόδιος (6ος π.Χ.): Τύραννος της Ρόδου. Φημίζεται για την σοφία και τις πολιτικές του μεταρρυθμίσεις.
Η κληρονομιά των “Επτά Σοφών” παραμένει ζωντανή, φωτίζοντας μια εποχή πνευματικής άνθησης και θέτοντας τα θεμέλια για την μετέπειτα ανάπτυξη της φιλοσοφίας και της ηθικής σκέψης.
πηγη:lavartgr