Στη Δασοπροστασία κρύβεται η επιτυχία και όχι στη δασοπυρόσβεση
Είναι τουλάχιστον λυπηρό να βλέπουμε κάθε χρόνο δασικές πυρκαγιές.
Είμαστε μια χώρα με υψηλό επίπεδο τεχνογνωσίας και με άρτιο επιστημονικό προσωπικό στο δασικό τομέα, υπάρχει καλή υποδομή στις υπηρεσίες του δημοσίου και πολύ καλή στους ιδιώτες του κλάδου.
Η δασική υπηρεσία αν και αποδυναμωμένη κάνει καλή δουλειά για τη διαχείριση των δασών και την φροντίδα τους. Στα πλαίσια των σκοπών της λειτουργεί σε καλό επίπεδο. Πιο συγκεκριμένα η δασική υπηρεσία στο χώρο ευθύνης της έχει τους δασικούς χάρτες, τα δασοτεχνικά έργα, την δασική αναψυχή, την δασική υδρονομία, την υλοτομία, την αγροδασοπονία και την προστασία των δασών. Σίγουρα χρειάζεται ενίσχυση σε ανθρώπινο δυναμικό, σε εξοπλισμό και σίγουρα χρειάζεται εκσυγχρονισμό στη λειτουργία και περισσότερη έρευνα. Έχει πολύ μεγάλο αντικείμενο τόσο για μελέτες όσο και για έργα.
Την ευθύνη όμως των δασικών πυρκαγιών δεν την έχει η Δασική Υπηρεσία.
Την έχει το πυροσβεστικό σώμα εδώ και 25 χρόνια.
Το Μάιο του 1998 με το Ν. υπ’ αριθ. 2612/1998 «Ανάθεση της δασοπυρόσβεσης στο πυροσβεστικό σώμα και άλλες διατάξεις ΦΕΚ 12/Α/25-51998) η σχετική ευθύνη και ο επιχειρησιακός προγραμματισμός καταστολής των πυρκαγιών στα δάση ανατέθηκε στο πυροσβεστικό σώμα.
Κατά τη γνώμη μου είναι μια ιστορική λάθος κίνηση της τότε κυβέρνησης.
Εκτός του ότι αποδυνάμωσε το δασικό κλάδο παίρνοντας του ένα πολύ μεγάλο αντικείμενο, δεν φρόντισε να δώσει στη νέα υπηρεσία έμπειρο προσωπικό στη διαχείριση των δασικών πυρκαγιών.
Νωρίτερα από το 1998, δλδ από την 1979 και για 20 χρόνια την ευθύνη για την δασοπυρόσβεση την είχε η δασική υπηρεσία και τα κατατόπους δασαρχεία.
Συγκριτικά οι δύο περίοδοι 1979 με 1998 και η από το 1998 μέχρι το 2023 απέχουν καθώς την πρώτη περίοδο που την ευθύνη την είχε η Δασική Υπηρεσία η κατάσταση ήταν καλύτερη (σελ 13 από την έρευνα για τις μεγάλες δασικές πυρκαγιές 1980-2020 του Ανδριανού Γκουρμπάτση Αντιστράτηγου Υπαρχηγού ΠΣ).
Στο σήμερα δεν πρέπει να αναζητάμε ευθύνες του παρελθόντος αλλά να καταθέτουμε προτάσεις οι οποίες είναι δόκιμες στη λύση και που μπορούν να έχουν αποτέλεσμα.
Οι καλύτερες προτάσεις έρχονται μέσα από την εμπειρία που έχει ο καθένας ανάλογα με το αντικείμενο που πραγματεύεται.
Εγώ ως επαγγελματίας με 20ετή εμπειρία στα έργα πρασίνου και στα δασοτεχνικά έργα καταθέτω τις προτάσεις μου :
Α. Η ευθύνη των δασικών πυρκαγιών να επιστρέψει στη δασική υπηρεσία.
Σε αυτή την πρόταση θα ενισχυθεί ο κλάδος και θα μπορούσε να ιδρυθεί μέσα στην Δασική Υπηρεσία μια ξεχωριστή γραμματεία η οποία θα έχει την ευθύνη των δασικών πυρκαγιών.
Β. Να συζητάμε και να επενδύουμε στην δασοπροστασία και σε δεύτερο χρόνο για την δασοπυρόσβεση.
Το πρώτο σημείο, η δασοπροστασία είναι το σημαντικότερο και αποτελεσματικότερο, φυσικά και το λιγότερο δαπανηρό που είναι η πρόληψη. Η δασική υπηρεσία πρέπει να παίρνει εγκαίρως δασοκομικά μέτρα της άμεσης διαχείρισης των εύφλεκτων δασών πχ τεμαχισμός άρρωστων και ξερών δέντρων, να κάνει τις κατάλληλες αραιώσεις, κλαδεύσεις και απομάκρυνση του εύφλεκτου υπόροφου κατά μήκος των δρόμων ώστε να καταστούν λιγότερο εύφλεκτα και να εμποδίζεται η μετατροπή των ερπουσών πυρκαγιών σε επικόρυφες.
Γ. Η άμεση εφαρμογή νέων τεχνολογιών για την ανάπτυξη των δασών όπως τα προγράμματα drone seeding, drone watring και drone alarm.
Κων/νος Μησιάλης
GRE.EN.S.
Green Energy & Sustainability