Πουλήθηκε μέρος της βασιλικής κατοικίας στο Στροφύλι Κηφισιάς με την τιμή πώλησης να διαμορφώνεται στα 8.000 €/τμ.
Πρόκειται γία μία από τις κατοικίες στις οποίες αναμορφώνεται η παλαιά βασιλική κατοικία της Ασπασίας Μάνου, η οποία εντάσσεται στο έργο της Hellenic Properties του Ερρίκου Αρρώνες επτά πολυτελή διαμερίσματα.
Αυτή αναμένεται να παραδοθεί στον ιδιοκτήτη της το πρώτο εξάμηνο του 2025, καθώς βρισκόμαστε ακόμα στο στάδιο του προσύμφωνου αγοραπωλησίας, ενώ ένα ακόμα μέρος της φαίνεται πως είναι πολύ κοντά στο να πωληθεί. Εκτός από τις κατοικίες στην Κηφισιά, η Hellenic Properties μελετά την αξιοποίηση κτιρίου 10.000 τ.μ. στη λεωφόρο Συγγρού,αναπτύσσει δύο κτίρια γραφείων επιφάνειας 2.500 τ.μ. και 5.500 τ.μ. στο Μαρούσι και εγκαινίασε το ξενοδοχείο Twinn Downtown Piraeus στον Πειραιά.
Πρόκειται για την πρώην βασιλική θερινή κατοικία της Ασπασίας Μάνου, γόνου αστικής οικογένειας που είχε παντρευτεί τον βασιλιά Αλέξανδρο της Δυναστείας των Γλύξμπουργκ, ο οποίος ήταν δευτερότοκος γιος του Κωνσταντίνου Α’.
Το αντρόγυνο τάραξε τα νερά του πρωτοκόλλου, καθώς ο έρωτας του Αλέξανδρου με την Ασπασία Μάνου, μια “κοινή θνητή” με καταγωγή από το Φανάρι ήταν απαγορευμένος τόσο για ταξικούς όσο και για πολιτικούς λόγους.
Ο έρωτας με την Ασπασία και η “παρέμβαση” του Ελευθέριου Βενιζέλου
Ο Αλέξανδρος ερωτεύτηκε παράφορα την Ασπασία Μάνου, η οποία ήταν κόρη Συνταγματάρχη της Χωροφυλακής, γεγονός και το οποίο οδήγησε στο γάμο τους το Νοέμβριο του 1919. Η εξέλιξη αυτή ήταν κόντρα στην επιθυμία του παλατιού, αλλά όπως φάνηκε ο 26χρονος άντρας έδωσε περισσότερο βάση στο συναίσθημα και όχι στο πρωτόκολλο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο γάμος πραγματοποιήθηκε το φθινόπωρο του 1919 και χαρακτηρίστηκε ως μοργανατικός, δηλαδή δεν έχαιρε της στήριξης και της αναγνώρισης του βασιλικού οίκου.
Η γνωριμία τους έγινε τον Ιανουάριο του 1915, αλλά ο Αλέξανδρος θα έπρεπε να περιμένει έως το 1918 όταν την ξαναείδε ύστερα από τις σπουδές της στην Ελβετία. Σύμφωνα με τα όσα έχουν γραφτεί η Ασπασία δεΝ μαγεύτηκε με την πρώτη από από τη θέση και τη γοητεία του Αλέξανδρου και χρειάστηκε εκ μέρους του σημαντική προσπάθεια.
Όταν πλέον οι φλόγες του έρωτα έκαιγαν ανάμεσα στον 26χρονο πρίγκιπα και τη 18χρονη Ασπασία το 1919, χρειάστηκε να υπάρξει πρωθυπουργική παρέμβαση για την έγκριση του γάμου. Τότε Πρωθυπουργός της χώρας μας, δεν ήταν άλλος από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος είχε επικρατήσει έναντι του πατέρα του Αλέξανδρου, Βασιλιά Κωνσταντίνου, με την παρέμβαση των Άγγλων και των Γάλλων.
Μάλιστα, το Μάιο του 1919 ο Αλέξανδρος ζητούσε με επιστολή τη συνδρομή του Βενιζέλου για την έγκριση του γάμου, ο οποίος πραγματοποιήθηκε λίγους μήνες αργότερα χωρίς πομπές και δε θύμιζε σε τίποτα βασιλικό γάμο.
Βέβαια, ο γάμος είχε τραγική κατάληξη, με το θάνατο του Βασιλιά Αλεξάνδρου τον Οκτώβριο του επόμενου έτους ύστερα από “δάγκωμα μαϊμούς”το οποίο προκλήθηκε στην προσπάθεια του να σώσει το σκύλο του στο Τατόι , ενώ η Ασπασία Μάνου παρέμεινε “παρείσακτη”, όπως και η κόρη της, πριγκίπισσα Αλεξάνδρα, που είχε φέρει στον κόσμο τον Απρίλιο του 1921.
Εντούτοις, ο γάμος αναγνωρίστηκε το 1922 από τη Βασίλισσα Σοφία και τον άντρα της, Βασιλιά Κωνσταντίνο, με την Αλεξάνδρα να αποκτά το τίτλο της πριγκίπισσας και του νόμιμου τέκνου του Αλέξανδρου. Δεν είχε ωστόσο δικαίωμα στο θρόνο, ήταν η μόνη ελληνικής καταγωγής γόνος της δυναστείας των Γλύξμπουργκ, και της αποδόθηκε ο τίτλος “Α.Β.Υ. Πριγκίπισσα της Ελλάδας και της Δανίας”.
Παντρεύτηκε τον Πέτρο Β’ της Γιουγκοσλαβίας το 1944, έναν χρόνο πριν ο Τίτο καταργήσει τη μοναρχία. Πέθανε σε ηλικία 71 στο Σάσεξ της Αγγλίας και ως ένα ακόμα δείγμα αναγνώρισης από την τέως βασιλική οικογένεια τάφηκε στο Τατόι.
Γιατί αντέδρασε το παλάτι – Οι σχέσεις “πεθεράς” και νύφης και το πολιτικό υπόβαθρο
Για να μπεί ο γάμος εντός πολιτικού και ιστορικού πλαισίου πρέπει να τονίσουμε ότι ο Εθνικός Διχασμός, δηλαδή η διαμάχη μεταξύ του Βασιλιά Κωνσταντίνου και του Ελευθερίου Βενιζέλου είχε από το 1917 τυπικά λήξει. Ο Βασιλιας Κωνσταντίνος είχε εξοριστεί στην Ελβετία μαζί με τη γυναίκα του Σοφία, και το γιό του Γεώργιο (σ.σ. Με τον οποίο ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε έρθει σε σκληρή σύγκρουση το 1905 στην Κρήτη με το κίνημα του Θερίσου, το οποίο οδήγησε στην απομάκρυνση του Γεωργίου από το ρόλο του Ύπατου Αρμοστή της Κρήτης, και την ένωση με την Ελλάδα).
Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος
Η αντίδραση της οικογένειας του Αλέξανδρου ήταν σφόδρα, με την πεθερά, Βασίλισσα Σοφία, να τηρεί την ελληνική “παράδοση” των όχι και τόσο καλών σχέσεων με τη μέλλουσα νύφη της.
Σκεπτόμενη ακόμα πιο πρακτικά και κυρίως πολιτικά, έβλεπε την εφιαλτική για την ίδια, καθώς και για το σύζυγό της και πρωτότοκο διάδοχό τους, δυνατότητα ο Ελευθέριος Βενιζέλος να εγκαταστήσει ως νέο βασιλιά τον Αλέξανδρο. Οι ανησυχίες της δεν ήταν αβάσιμες, καθώς ο Έλληνας Πρωθυπουργός είχε εγκρίνει το γάμο του Βασιλιά με την “απλή αστή”.
Από την πορεία της ιστορίας, φαίνεται ότι η βασιλική οικογένεια δεν του συγχώρεσε ποτέ του Αλέξανδρου το γεγονός ότι συνεργάστηκε με το “σατανά Βενιζέλο”. Αυτός είναι και ο λόγος που στο μνήμα του στο Τατόι, δεν αναγράφεται η λέξη “βασιλεύς”, αλλά “Αλέξανδρος, βασιλόπαις της Ελλάδος, βασίλεψε αντί του πατρός αυτού”.
Η βασίλισσα Σοφία προσπαθούσε να “συνετίσει” το γιό της, γράφοντας του από την εξορία πως ο γάμος αυτός θα ήταν ένα ισχυρό πλήγμα προς τον πατέρα του. Τόνιζε, δε, πως ο γάμος αυτό θα είχε συνταρρακτικές προεκτάσεις και θα μετέβαλε τα πεπρωμένα της Δυναστείας.
Αυτό που εννοούσε βέβαια, εκτός του ότι δεν ήθελε να δει το γιό της να παντρεύεται μία “απλή αστή”, καθώς δε θα μπορούσε να τον χρησιμοποιήσει για τη δημιουργία νέων ή τη σύσφιξη παλαιών συμμαχιών με ισχυρούς ανθρώπους της Ευρώπης, γαλαζοαίματους και μη, ήταν το γεγονός ότι το ελληνικό αίμα της Μάνου θα έμπαινε στο DNA της δυναστείας των Γλύξμπουργκ Ανατρέποντας με αυτό τον τρόπο τη “βασιλική τάξη”.
Η κατάσταση για την ανήσυχη “πεθερά” θα γινόταν ακόμα χειρότερη, καθώς ο νέος διάδοχος του θρόνου θα ήταν κατά το ήμισυ Έλληνας.
the toc.