Σαν σήμερα στις 6 Αυγούστου 1945 γίνεται η ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα
Το ημερολόγιο έγραφε 6 Αυγούστου 1945 όταν ο σμήναρχος του βομβαρδιστικού αεροσκάφους Enola Gay Πολ Τίμπετς απελευθέρωνε πάνω από την πόλη της Χιροσίμα την ατομική βόμβα ουρανίου, σκοτώνοντας σε μια στιγμή 70.000 ανθρώπους. Το ρολόι έγραφε 08:15 το πρωί.
Ποιος πήρε την απόφαση – Πώς έγινε η ρίψη στη Χιροσίμα
Είναι καλοκαίρι του 1945 και στην Ευρώπη οι Σύμμαχοι έχουν νικήσει τη ναζιστική Γερμανία. Παραμένει όμως η Ιαπωνία που απορρίπτει το τελεσίγραφο των ΗΠΑ και αυτή της η απόφαση οδηγεί τον τότε Πρόεδρο των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν να πάρει μια απόφαση.
Την πρώτη πολεμική πυρηνική επίθεση που έγινε ποτέ στην ιστορία. Η βόμβα ήταν τύπου ουρανίου-235 και είχε το προσωνύμιο «Little Boy», Τη ρίψη αναλαμβάνει ο σμήναρχος Πόλ Τίμπετς, κυβερνήτης του αεροσκάφους Enola Gay.
Το όνομα στο αεροσκάφος είχε δώσει ο σμήναρχος και αυτό ήταν το όνομα της μητέρας του. Ο διοικητής της μοίρας της Αεροπορίας Στρατού Σπατζ, στην οποία ανήκαν τα αεροσκάφη αυτά, δεν θα προχωρούσε σε καμία ενέργεια χωρίς την έγγραφη διαταγή από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ. Ήξερε ότι με την απόφαση αυτή θα μπορούσε να σκοτώσει ίσως 100.000 άτομα και αυτό δεν θα το έκανε έχοντας μόνο προφορικές εντολές. Κι η γραπτή εντολή δεν άργησε να έρθει.
Κανείς δεν ήξερε μέχρι εκείνη τη στιγμή ποια ακριβώς θα ήταν τα αποτελέσματα της έκρηξης αυτής. Το Enola Gay υπέστη ισχυρή ανατάραξη ενώ βρισκόταν ήδη 18 χιλιόμετρα μακριά από το σημείο της έκρηξης. Στην πόλη της Χιροσίμα όμως τίποτα δεν έμεινε όρθιο. Τίποτα πέρα από τον Θόλο που άντεξε την έκρηξη που έγινε σχεδόν από πάνω του.
70.000 νεκροί ακαριαία – Χιλιάδες ακόμα θύματα λόγω της ραδιενέργειας
Σε μια στιγμή, το πρωινό της 6ης Αυγούστου, στις 08:15 70.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, οι περισσότεροι άμαχοι. Πολλοί περισσότεροι ήταν αυτοί που πέθαναν αργότερα και αυτοί που η ραδιενέργεια τους σκότωνε αργά.
Ο Χάρι Τρούμαν, εκείνος που έλαβε τη σκληρή απόφαση να ισοπεδώσει μια ολόκληρη πόλη αιτιολόγησε την κίνησή του αυτή λέγοντας ότι τα θύματα από μία τέτοια επίθεση θα ήταν λιγότερα από τις απώλειες που θα υπήρχαν σε μία ενδεχόμενη απόβαση στην Ιαπώνια ή στη συνέχιση του πολέμου.
Πολλοί ωστόσο είδαν στην απόφαση για τη ρίψη της ατομικής βόμβας την επίδειξη δύναμης από τις ΗΠΑ προς τον υπόλοιπο κόσμο αλλά περισσότερο προς τη Σοβιετική Ένωση. Το έγκλημα αυτό δεν αφορούσε μια στιγμή, εκείνο μόνο το τραγικό για την πόλη της Χιροσίμα πρωινό, αλλά σημάδεψε τις ζωές όλων εκείνων που βίωσαν τις ολέθριες συνέπειες της πυρηνικής ακτινοβολίας τα επόμενα χρόνια. Μέχρι το 1950 ο απολογισμός των θυμάτων είχε φτάσει τους 200.000.
filoitexniskaifilosofias.com