Ένας κάτοικος Βελγίου ή Λουξεμβούργου, μπαίνοντας σε ένα σούπερ-μάρκετ στην Ελλάδα, θα διαπιστώσει με έκπληξη πως πληθώρα ίδιας μάρκας και ποσότητας προϊόντων που συνηθίζει να καταναλώνει και στη χώρα του, είναι ακριβότερα στο ράφι του ελληνικού σούπερ-μάρκετ. Αρχικά θα σαστίσει, θα προβληματιστεί, αμέσως όμως θα θυμηθεί ότι ο μισθός του είναι δυο και τρεις φορές πάνω από τον αντίστοιχο ελληνικό, και θα προχωρήσει στις αγορές του, ενδεχομένως με λύπη για τους ντόπιους.
Είναι προφανές πως η ελληνική αγορά αποτελεί ένα Ελντοράντο για την κάθε πολυεθνική, είτε δραστηριοποιείται στο λιανεμπόριο, είτε στα τρόφιμα, είτε στα απορρυπαντικά, είτε σε οτιδήποτε. Κανένας κρατικός έλεγχος, καμία δικλείδα προστασίας, καμία παρέμβαση της Πολιτείας. Οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες όμως δεν είναι σύμβουλοι κατανάλωσης των πολιτών. Υπάρχουν για να προστατεύουν τους καταναλωτές, για να επιβάλλουν σκληρά πρόστιμα στους αετονύχηδες, να βάζουν λουκέτα στους κερδοσκόπους και να διασφαλίζουν την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς υπέρ των πολλών και όχι υπέρ των πολυεθνικών.
πηγη:freepen