Από τα μέσα του 2026, όπως ανακοινώθηκε, η υπάρχουσα Αστυνομική μας Ταυτότητα θα αντικατασταθεί υποχρεωτικά από την Ηλεκτρονική Αστυνομική Ταυτότητα. Όπως κάθε τι καινούργιο έτσι και με την Ηλεκτρονική Αστυνομική Ταυτότητα έχει αρχίσει ήδη μια πολεμική.
Βρισκόμαστε λοιπόν σε δίλλημα αν πρέπει να αποκτήσουμε την καινούργια ταυτότητα ή να κρατήσουμε την παλιά. Το βέβαιο πάντως είναι πως η νέου τύπου Ηλεκτρονική Αστυνομική Ταυτότητα θα μας διευκολύνει κατά πολύ στις συναλλαγές μας με το κράτος, τις τράπεζες, τις επιχειρήσεις, τα ταξίδια… Για να μπορέσει όμως να επιτευχθεί αυτό, η ύπαρξη βάσης δεδομένων (όπου θα περιέχονται προσωπικά μας στοιχεία) αποτελεί προϋπόθεση (sine qua non).
Και εδώ βρίσκεται η ουσία της όλης υπόθεσης, αφού η χρήση της Ηλεκτρονικής Αστυνομικής Ταυτότητας, όχι μόνο ως μέσο ταυτοποίησης άλλα και ως μέσο άσκησης δικαιωμάτων, θα βρίσκεται στα χέρια της εκάστοτε κυβέρνησης και του ελληνικού κράτους. Το κράτος, έχοντας μια τέτοια δυνατότητα και ένα τέτοιο «εργαλείο» ελέγχου, μπορεί μελλοντικά να το χρησιμοποιήσει ως μέσο άσκησης πίεσης που μπορεί να φτάσει στο σημείο να διακυβεύεται ακόμη και η ίδια η ελευθερία του ατόμου; Αυτό και άλλα πολλά ερωτήματα παραμένουν, ακόμα και σήμερα, αναπάντητα. Το τοπίο παραμένει αρκετά «θολό» ως προς τις λεπτομέρειές τουκαι πολλοί εξ ημών, θορυβημένοι και προβληματισμένοιείναι αρκετά διστακτικοί και επιφυλακτικοί.
Το ερώτημα όμως που τίθεται σήμερα, δεν είναι αν θέλουμε να αντικαταστήσουμε την παλιά μας Αστυνομική Ταυτότητα με την νέα Ηλεκτρονική Αστυνομική Ταυτότητα (που πολλοί επιθυμούν), αλλά αν το ελληνικό (διαβρωμένο, διάτρητο, ανοχύρωτο, αναποτελεσματικό) κράτος, μπορεί να δεσμευτεί ότι η νέα Ηλεκτρονική Αστυνομική Ταυτότητα ουδέποτε θα χρησιμοποιηθεί ως μέσο άσκησης πίεσης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και να εγγυηθεί ότι τα προσωπικά μας δεδομένα θα είναι ασφαλή και δεν θα κινδυνεύουν νακλαπούν, δοθούν, πουληθούν σε ιδιωτικά, δημόσια ή όποια άλλα συμφέροντα… Μπορεί ;
Σπύρος Παππάς, Εκπαιδευτικός, Πολίτης Δήμου Μαραθώνος
