«Μάθε, πως σ’ ένα κράτος νοικοκυρεμένο κανένας ούτε ρωτά κι ούτες απαντά.
Όταν ο πολίτης αρχίζει να ρωτά, θα πει, πως άρχισε ν’ απορεί.
Κι όταν αρχίσει ν’ απορεί, θα πει, πως άρχισε να καταλαβαίνει.Κι όταν αρχίσει να καταλαβαίνει, θα πει, πως έπαψε να πιστεύει.
Κι όταν δεν πιστεύει, αρχίζει το πανηγύρι…»
Κώστας Βάρναλης, απ’ τον “Άτταλο Γ’ – διαχρονική και επίκαιρη διδαχή για το λαό”, το μοναδικό θεατρικό έργο του (Κέδρος, 1971/’72).
” Ένα έργο με χυμώδη λαϊκή γλώσσα, σπινθηροβόλο χιούμορ, καυστικό σαρκασμό για τους τυράννους των λαών, πλασμένο από τον διακαή πόθο του Βάρναλη να πάψουν οι λαοί «δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα» να «προσμένουν κάποιο θάμα και να γίνουν αυτοί ο τροχός της Ιστορίας κι οι μόνοι αφέντες στον τόπο τους».
Το τραγούδι ¨Γεια χαρά καλή
Το τραγούδι με τον τίτλο “Γεια χαρά καλή”, σε μουσική Σταύρου Κουγιουμτζή, που ερμήνευσε ο Γιάννης Καλατζής, είναι ένα μέρος του “Τραγουδιού της φυγής” από το έργο αυτό.
Ο ποιητής έφυγε σαν σήμερα το 1974.