έμβρης του 73 δεν ξεχνιέται. Είναι ο Νοέμβρης της εξέγερσης του Πολυτεχνείου κατά της δικτατορίας, ο Νοέμβρης της τιμής για την αντιφασιστική νεολαία, ο Νοέμβρης της ντροπής για τη χούντα», αναφέρει η Συντονιστική Επιτροπή του Πολυτεχνείου, που απαρτίζεται από φοιτητές που κατά τη διάρκεια της δικτατορίας αγωνίστηκαν για Ψωμί. Παιδεία. Ελευθερία, για την ανατροπή της χούντας.
Η Επιτροπή κάνει φέτος πρωτοβουλία για τα 50 χρόνια από την εξέγερση, επαναφέροντας τον πάντα επίκαιρο αγώνα για την ελευθερία και τη Δημοκρατία, ενάντια στον φασισμό.
Ακολουθεί το κείμενο της Συντονιστικής Επιτροπής του Πολυτεχνείου
Όσοι/ες το τριήμερο της κατάληψης ήμασταν στο Πολυτεχνείο όλες τις κρίσιμες ημέρες πριν και μετά, αλλά και οι πολίτες που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις και συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής στην Αθήνα και στις άλλες πόλεις όπου έγιναν καταλήψεις Σχολών, μοιραζόμαστε μνήμες, συναισθήματα και σκέψεις για το τότε, το τώρα και το μετά.
Mισό αιώνα από τη νύχτα, που έγραψε μέσα μας ιστορία υπέρβασης και περηφάνιας. Σήμερα, ο καθένας και η καθεμιά έχει πάρει το δρόμο του. Ωστόσο κάθε Νοέμβρη συναντιόμαστε νοερά, έστω για λίγο στο ίδιο σταυροδρόμι, εκεί που χτίστηκε η απαράμιλλη δύναμη της ενότητας, της αλληλεγγύης, της συλλογικότητας, της αξιοπρέπειας και τηςανιδιοτέλειας στην προσφορά. Εκεί που νους και καρδιά έγιναν ένα. Εκεί που, όπως αποτυπώθηκε στη Διακήρυξη της Συντονιστικής Επιτροπής και στα μηνύματα του ραδιοσταθμού, υψώθηκε το παντοτινό ΟΧΙ της γενιάς μας στο φασισμό, το παντοτινό ΝΑΙ της γενιάς μας στην Ελευθερία, τη Δημοκρατία, την λαϊκή κυριαρχία και εθνική ανεξαρτησία, την αγάπη για την πατρίδα μας.
Η δικτατορία του 1967 τσάκισε τις ελευθερίες του ελληνικού λαού. Σκοτάδι με φυλακές, εξορίες, βασανιστήρια, όπλα και τανκς. Ο αγώνας των αντιστασιακών οργανώσεων ήταν ηρωικός. Από τα τέλη του 1971, αρχές του 1972, αναπτύσσεται το μαζικό αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα. Δίνει τη μάχη για τη δημοκρατία και την ελευθερία, αρχικά μέσα στα Πανεπιστήμια και μετά στο δρόμο. Οι αγώνες αυτοί οδήγησαν στην κατάληψη της Νομικής και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Είχαμε νεκρούς και τραυματίες από τα όπλα της χούντας. Τη νύχτα του Πολυτεχνείου, αλλά και σε όλη τη διάρκεια της δικτατορίας, ήταν πολ λοί/ές, που μας έδωσαν καταφύγια. Δεν λησμονούμε και τους τιμάμε. Τιμάμε όλους/ες τους αγωνιστές και αγωνίστριες του αντιδικτατορικού αγώνα. Τιμάμε τους νεκρούς και τους τραυματισθέντες του Πολυτεχνείου και όλους τους νεκρούς της δι κτατορίας. Τιμάμε τους γιατρούς που μας περιέθαλψαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Τους δικηγόρους που στήριξαν τον αγώνα μας. Τους καθηγητές/τριες της μέσης εκπαίδευσης και των ΑΕΙ, που στάθηκαν στο πλευρό των μαθητών/τριών και των φοιτητών/τριών τους. Τους καλλιτέχνες και τους ανθρώπους των γραμμάτων που βρέθηκαν κοντά μας. Τους ραδιοερασιτέχνες, τους δημοσιογράφους, Έλληνες και ξένους, που μετέδωσαν τα γεγονότα της εξέγερσης σε όλο τον κόσμο. Τις επιτροπές συμπαράστασης σε άλλες χώρες. Δεν ξεχνάμε τους νεκρούς και τους αγνοούμενους/ες της κυπριακής τραγωδίας, που προκλήθηκαν από την ολοκλήρωση του καταστροφικού έργου της χούντας με το πραξικόπημα, τη συνενοχή της στην προδοσία, εισβολή και κατοχή στην Κύπρο.
Μετά την πτώση της χούντας μεγάλο πλήθος λαού συμμετείχε και συμμετέχει στις πορείες και στις εκδηλώσεις μνήμης, που οργανώνονται κάθε χρόνο στις επετείους της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Η ελληνική δικαιοσύνη καταδίκασε με ισόβια και άλλες βαριές ποινές τους υπεύθυνους για την καταστολή της εξέγερσης
ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ. 50 χρόνια μετά οι αξίες, οι ιδέες, τα οράματα και τα ιδανικά του συνεγείρουν την ψυχή των απλών ανθρώπων και των νέων. Το «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» επανανοηματοδοτείται σε αντιστοιχία με τις αγωνίες και τις ανάγκες του σήμερα σε κρίσιμα πολιτικά ζητήματα που αφορούν τη δημοκρατία, την ελευθερία και την ανθρώπινη υπόσταση. Αναβιώνουν διάφορα μορφώματα της ακροδεξιάς με φασιστική ιδεολογία και εγκληματική δράση. Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε απέναντι, όπως εκείνο το Νοέμβρη. Δεν στοιχιζόμαστε σε μια πολιτική παρέμβαση. Υπογράφουμε αυτό το κείμενο για να πούμε ότι υπάρχουν αυτά που δεν πρέπει ποτέ να λησμονηθούν.
Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ της ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ αποτελεί παρακαταθήκη της νεότερης πολιτικής ιστορίας της Ελλάδας και καλεί σε αναστοχασμό.
Ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής των ημερών της κατάληψης του Πολυτεχνείου
Οι φοιτητές απ’ όλες τις σχολές στη διάρκεια του φοιτητικού κινήματος, συνειδητοποιήσαμε πως τα προβλήματά μας σχετικά με τον εκδημοκρατισμό της Παιδείας και τη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος δεν λύονται χωρίς την αλλαγή της συγκεκριμένης πολιτικής κατάστασης. Αρχίζοντας έτσι πολιτικό αγώνα, οι φοιτητές και οι Έλληνες εργαζόμενοι που κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο, ξεκαθαρίζουν τις θέσεις τους και καλούν τον ελληνικό λαό να συσπειρωθεί γύρω τους και να αγωνισθεί μαζί τους ως την τελική νίκη.
1) Πρωταρχική προϋπόθεση για την επίλυση όλων των λαϊκών προβλημάτων, θεωρούμε την άμεση παύση του τυραννικού καθεστώτος της χούντας και την παράλληλη εγκαθίδρυση της λαϊκής κυριαρχίας.
2) Η εγκαθίδρυση της λαϊκής κυριαρχίας συνδέεται αναπόσπαστα με την εθνική ανεξαρτησία από τα ξένα συμφέροντα που χρόνια στηρίζουν την τυραννία στη χώρα μας. Η πλατειά κινητοποίηση του Ελληνικού Λαού και η εκδήλωση συμπαράστασης απ’ όλες τις γωνιές της Ελλάδας είναι η καλύτερη απάντηση σ’ όσους επιχείρησαν να μας δυσφημίσουν.
Ελληνικέ Λαέ, ο αγώνα γύρω από τη Λαϊκή Κυριαρχία και την Εθνική Ανεξαρτησία συνίσταται σήμερα στις άμεσες μαζικές διεκδικήσεις στα οικονομικά, επαγγελματικά και κοινωνικά σου προβλήματα, με απεργιακούς αγώνες με μαζικές κινητοποιήσεις με προοπτική τη γενική απεργία γι για την ανατροπή της δικτατορίας. Η παρουσία μας εδώ αποτελεί κέντρο συσπείρωσης, κινητοποίησης και μαζικοποίησης του λαϊκού αγώνα.
Όλοι ενωμένοι στον αγώνα.
Για τη δημοκρατία και την εθνική ανεξαρτησία.
16 Νοέμβρη ’73
Η Συντονιστική Επιτροπή του Πολυτεχνείου
Οι 817 υπογράφοντες
πηγη:efsyn