Ο Jamie Dettmer είναι συντάκτης κοινής γνώμης στο POLITICO Europe.
Απλώς ρωτήστε έναν Ουκρανό στρατιώτη εάν εξακολουθεί να πιστεύει ότι η Δύση θα σταθεί στο πλευρό του Κίεβου «όσο χρειαστεί». Αυτή η υπόσχεση είναι κούφια όταν έχουν περάσει τέσσερις εβδομάδες από την τελευταία φορά που η μονάδα πυροβολικού σας είχε βλήμα να εκτοξεύσει, όπως παραπονέθηκε ένας στρατιώτης από την πρώτη γραμμή.
Δεν είναι μόνο ότι οι δυνάμεις της Ουκρανίας τελειώνουν από πυρομαχικά. Οι καθυστερήσεις της Δύσης όσον αφορά την αποστολή βοήθειας σημαίνουν ότι η χώρα στερείται επικίνδυνα κάτι ακόμα πιο δύσκολο να προμηθεύσει από οβίδες: το μαχητικό πνεύμα που απαιτείται για να νικήσει.
Το ηθικό μεταξύ των στρατευμάτων είναι ζοφερό, καταρρακώνεται από τους ανηλεείς βομβαρδισμούς, την έλλειψη προηγμένων όπλων και τις απώλειες στο πεδίο της μάχης. Σε πόλεις εκατοντάδες μίλια μακριά από το μέτωπο, τα πλήθη των νεαρών ανδρών που παρατάχθηκαν για να ενταχθούν στο στρατό τους πρώτους μήνες του πολέμου έχουν εξαφανιστεί. Σήμερα, οι επιλέξιμοι επίδοξοι νεοσύλλεκτοι αποφεύγουν το ντραφτ και περνούν τα απογεύματα τους σε νυχτερινά μαγαζιά. Πολλοί έχουν εγκαταλείψει τη χώρα εντελώς.
Όπως ανακάλυψα κατά την ενημέρωση από την Ουκρανία τον περασμένο μήνα, η εικόνα που προέκυψε από δεκάδες συνεντεύξεις με πολιτικούς ηγέτες, στρατιωτικούς αξιωματικούς και απλούς πολίτες ήταν η εικόνα μιας χώρας που διολισθαίνει προς την καταστροφή.
Παρόλο που ο Πρόεδρος Volodymyr Zelenskyy λέει ότι η Ουκρανία προσπαθεί να βρει έναν τρόπο να μην υποχωρήσει, οι στρατιωτικοί αποδέχονται ιδιωτικά ότι περισσότερες απώλειες είναι αναπόφευκτες αυτό το καλοκαίρι. Το μόνο ερώτημα είναι πόσο κακοί θα είναι. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν αναμφισβήτητα δεν ήταν ποτέ πιο κοντά στον στόχο του.
«Γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι κάνουν σημαία και το ακούμε από τους περιφερειακούς κυβερνήτες και από τον ίδιο τον λαό», δήλωσε στο POLITICO ο Andriy Yermak, ισχυρός αρχηγός του προσωπικού του Zelenskyy. Ο Γερμάκ και το αφεντικό του ταξιδεύουν μαζί σε «μερικά από τα πιο επικίνδυνα μέρη» για να συγκεντρώσουν πολίτες και στρατιώτες για τον αγώνα, είπε. «Λέμε στους ανθρώπους: «Το όνομά σου θα είναι στα βιβλία της ιστορίας».
Εάν η παλίρροια δεν αλλάξει σύντομα σε αυτόν τον τρίτο χρόνο της εισβολής της Ρωσίας, θα είναι το έθνος της Ουκρανίας όπως υπάρχει αυτή τη στιγμή που έχει παραδοθεί στο παρελθόν.
Για έναν πόλεμο τόσο καθοριστικής σημασίας για την εποχή, η κλίμακα των ενεργειών των δυτικών ηγετών για να βοηθήσουν το Κίεβο να αποκρούσει τους Ρώσους εισβολείς απείχε πολύ από τη ραγδαία ρητορική τους. Αυτή η απογοήτευση έχει αφήσει τους Ουκρανούς όλων των βαθμίδων – από τους στρατιώτες που σκάβουν χαρακώματα μέχρι τους υπουργούς που διοικούν τη χώρα – κουρασμένους και οξύθυμους.
Όταν το POLITICO ρώτησε τον υπουργό Εξωτερικών Dmytro Kuleba εάν ένιωθε ότι η Δύση είχε αφήσει την Ουκρανία για να πολεμήσει με το ένα χέρι δεμένο πίσω από την πλάτη της, η ετυμηγορία του ήταν σαφής: «Ναι, ναι», είπε , σε μια συνέντευξη στο γραφείο του, μια ώρα μετά. άλλη μια ρωσική πυραυλική επίθεση το πρωί.
Ο Ζελένσκι έθεσε τα διακυβεύματα ακόμη πιο ξεκάθαρα, λέγοντας ότι η Ουκρανία «θα χάσει τον πόλεμο» εάν το Κογκρέσο των ΗΠΑ δεν εντατικοποιηθεί και δεν παράσχει βοήθεια.
Όλο και περισσότερο φαίνεται ότι το στοίχημα του Πούτιν ότι μπορεί να συντρίψει την ουκρανική αντίσταση και τη δυτική υποστήριξη μπορεί να αποδώσει.
Χωρίς μια σημαντική αλλαγή στην προμήθεια προηγμένων δυτικών όπλων και μετρητών, η Ουκρανία δεν θα μπορέσει να απελευθερώσει τα εδάφη που κατέχουν τώρα οι δυνάμεις του Πούτιν. Αυτό θα αφήσει τον Πούτιν ελεύθερο να ροκανίσει την πληγωμένη χώρα τους επόμενους μήνες ή χρόνια. Ακόμα κι αν η Ρωσία δεν καταφέρει να ολοκληρώσει την Ουκρανία, μια μερική νίκη θα αφήσει τις ελπίδες του Κιέβου για ένταξη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ να κολλήσουν στο κενό.
Οι συνέπειες μιας τέτοιας έκβασης θα είναι σοβαρές για τον κόσμο. Ο Πούτιν θα διεκδικήσει τη νίκη στο εσωτερικό του και, ενθαρρυμένος εκθέτοντας τις δυτικές αδυναμίες, μπορεί να αναζωογονήσει τις ευρύτερες αυτοκρατορικές του φιλοδοξίες στο εξωτερικό. Η Λιθουανία, η Λετονία και η Εσθονία φοβούνται ιδιαίτερα ότι είναι οι επόμενες στη λίστα επιτυχιών του. Η Κίνα, ήδη ένας ολοένα και πιο αξιόπιστος εταίρος για τη Μόσχα, θα δει λίγους λόγους για να αλλάξει τη στάση της.
Ο μεγάλος στόχος του Πούτιν είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας
Αυτή τη στιγμή, η πιο επείγουσα ανάγκη της Ουκρανίας είναι για βλήματα πυροβολικού — εκατομμύρια από αυτά. Επιπλέον, η Ουκρανία λέει ότι χρειάζεται τουλάχιστον δύο δωδεκάδες συστήματα αεράμυνας Patriot για να προστατεύσει τα στρατεύματα στην πρώτη γραμμή και να υπερασπιστεί το Χάρκοβο, τη μεγαλύτερη πόλη της χώρας μετά το Κίεβο, η οποία δέχεται σφοδρή επίθεση με πυραύλους και πυροβολικό εδώ και εβδομάδες.
Οι φόβοι αυξάνονται ότι η Ρωσία μπορεί να στοχεύσει τη δεύτερη πόλη της Ουκρανίας για χερσαία επίθεση σύντομα.
«Είναι συμβολικό γιατί λένε ότι το Χάρκοβο ήταν η πρώτη πρωτεύουσα της Ουκρανίας. Είναι ένας μεγάλος στόχος», είπε ο Zelenskyy σε συνέντευξή του στη μητρική εταιρεία του POLITICO Axel Springer μέσα ενημέρωσης την περασμένη εβδομάδα.
Ο στρατός της Ουκρανίας προετοιμάζεται για περισσότερες απώλειες τους επόμενους μήνες. Ο Oleksandr Syrskyi, αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων, έχει προειδοποιήσει ότι η κατάσταση στο ανατολικό μέτωπο της Ουκρανίας έχει «επιδεινωθεί σημαντικά τις τελευταίες ημέρες». Όπως ο ίδιος ο Zelenskyy το έθεσε αλλού, «Προσπαθούμε να βρούμε κάποιον τρόπο να μην υποχωρήσουμε».
Οι φόβοι για την ευθραυστότητα των γραμμών του μετώπου επιδεινώνονται μόνο από ένα άνευ προηγουμένου καταιγισμό ρωσικών επιθέσεων που αποσκοπούσαν να χτυπήσουν τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας της Ουκρανίας.
Σε πρόσφατες συναντήσεις με το POLITICO, οι πολιτικοί ηγέτες της χώρας αναγνώρισαν ότι τα δημόσια πνεύματα πέφτουν, και παρόλο που όλοι προσπάθησαν να παραμείνουν αισιόδοξοι, η απογοήτευση με τη Δύση εμφανιζόταν σε κάθε συζήτηση.
«Δώστε μας τους καταραμένους Πατριώτες», είπε ο Κουλέμπα, ο επικεφαλής διπλωμάτης της Ουκρανίας. Καθισμένος για μια συνέντευξη στο υπουργείο Εξωτερικών, δεν μπορούσε να κρύψει την αγανάκτησή του με τις καθυστερήσεις και τα νήματα που συνδέονται με τα δυτικά όπλα – όπως το να μην χτυπήσει ρωσικές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις.
Ο Kuleba, φυσικά, προσέφερε την άνευ όρων ευγνωμοσύνη του για όλη την υποστήριξη που έχει δοθεί από τους δυτικούς συμμάχους τα τελευταία δύο χρόνια. Ωστόσο, προειδοποίησε ότι η Ουκρανία έχει παγιδευτεί σε έναν φαύλο κύκλο: Τα όπλα που χρειάζεται παρακρατούνται ή καθυστερούν. τότε οι δυτικοί σύμμαχοι παραπονιούνται ότι το Κίεβο υποχωρεί, καθιστώντας λιγότερο πιθανό να στείλουν περισσότερη βοήθεια στο μέλλον. (Από τη συνάντηση του POLITICO με τον Kuleba, η Γερμανία συμφώνησε να προμηθεύσει τους Patriots , αλλά το ερώτημα παραμένει αν θα αποδειχθούν επαρκείς.)
Η διάθεση στις ανώτερες τάξεις των στρατιωτικών είναι ακόμη πιο σκοτεινή από αυτή του Κουλέμπα.
Αρκετοί ανώτεροι αξιωματικοί μίλησαν στο POLITICO μόνο επειδή δεν θα κατονομαζόντουσαν, ώστε να μπορούν να μιλήσουν ελεύθερα. Έκαναν μια ζοφερή πρόβλεψη για τις μέτωπες που δυνητικά θα καταρρεύσουν αυτό το καλοκαίρι, όταν η Ρωσία, με μεγαλύτερο αριθμό αριθμών και ετοιμότητα να δεχθεί τεράστιες απώλειες, εξαπολύει την αναμενόμενη επίθεση της. Ίσως χειρότερα, εξέφρασαν ιδιωτικούς φόβους ότι η αποφασιστικότητα της ίδιας της Ουκρανίας θα μπορούσε να αποδυναμωθεί, με το ηθικό στις ένοπλες δυνάμεις να υπονομεύεται από μια απελπιστική έλλειψη προμηθειών.
Οι Ουκρανοί διοικητές φωνάζουν για περισσότερους μάχιμους στρατιώτες – μια εκτίμηση από τον πρώην ανώτατο διοικητή Valeriy Zaluzhny πρότεινε ότι θα χρειάζονταν επιπλέον 500.000 στρατιώτες.
Όμως ο Ζελένσκι και το ουκρανικό κοινοβούλιο διστάζουν να διατάξουν μια μαζική νέα κλήση. Σε συνέντευξή του στο POLITICO, ο Yermak, ο ισχυρός Επικεφαλής του Γραφείου του Προέδρου της Ουκρανίας, προσέφερε έναν σημαντικό -και στους ξένους ίσως εκπληκτικό- λόγο για να μην ξεκινήσει μια μαζική κινητοποίηση : μια τέτοια κλήση δεν θα είχε την υποστήριξη οι άνθρωποι. Ο Ζελένσκι εξακολουθεί να είναι «πρόεδρος του λαού», είπε. «Για αυτόν, αυτό είναι πολύ σημαντικό και είναι πολύ σημαντικό οι άνθρωποι να κάνουν κάτι όχι μόνο επειδή έχουν εντολή να το κάνουν».
Και εδώ είναι το τρίψιμο. Η Δύση απέτυχε να βρει αυτό που χρειάζεται και με τη σειρά της υπονομεύει τη βούληση της Ουκρανίας να κάνει ό,τι χρειάζεται.
Η χώρα αντιμετωπίζει μια υπαρξιακή κρίση —ο Πούτιν θέλει κυριολεκτικά να το χαράξει από τον χάρτη — και ωστόσο προφανώς δεν υπάρχει αρκετή δημόσια υποστήριξη για ένα νέο προσχέδιο.
Οι νεαροί Ουκρανοί αποφεύγουν το στρατό
Ομολογουμένως, η Ουκρανία δεν διαφέρει από τις γειτονικές ευρωπαϊκές χώρες, όπου οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι μεγάλοι αριθμοί θα αρνούνταν να στρατολογηθούν ακόμη και αν τα έθνη τους δέχονταν επίθεση. Αλλά η Ουκρανία είναι η χώρα σε πόλεμο. Ένας υπαρξιακός αγώνας όπως αυτός δεν μπορεί να κερδηθεί χωρίς να κινητοποιηθεί ολόκληρο το έθνος.
Και όμως, καθώς η σύγκρουση συνεχίζεται, οι Ουκρανοί που ζουν στο Κίεβο και στο κέντρο και στα δυτικά της χώρας —μακριά από τις πρώτες γραμμές — εμφανίζονται κατά κάποιο τρόπο έτοιμοι να ανεχτούν τον πόλεμο που μαίνεται στα ανατολικά, όσο μπορούν πίσω στην κανονική τους ζωή.
Ως εκ τούτου, υπάρχει εκστρατεία : οι επιλέξιμοι νέοι νεοσύλλεκτοι βρίσκουν άλλα πράγματα να κάνουν με το χρόνο τους, μπαίνοντας σε hipster μπαρ και techno club αργά το απόγευμα .
Ο Vitali Klitschko, ο πρώην πρωταθλητής πυγμαχίας βαρέων βαρών που τώρα υπηρετεί ως δήμαρχος του Κιέβου, είπε ότι κατανοούσε γιατί οι άνθρωποι ήθελαν να επιστρέψουν στην κανονικότητα, υποστηρίζοντας ότι είναι υγιές. Είπε στο POLITICO ότι η επιθυμία να ξαναρχίσουν οι καθημερινές δραστηριότητες ήταν μια έκφραση περιφρόνησης απέναντι στις προσπάθειες του Πούτιν να φθείρει τον κόσμο.
Ισως. Αλλά αντιμέτωπος με έναν αδυσώπητο εχθρό, που οδηγεί στο σπίτι του το πλεονέκτημά του ενάντια σε έναν άσχημα εξοπλισμένο στρατό υπερασπιστών, μια τέτοια στάση αποχής φαίνεται υψηλού κινδύνου.
Όπως διαπίστωσε ο εκδιωχθείς αρχηγός της Ουκρανίας Zaluzhny, οι ορθολογικές προειδοποιήσεις ότι τα πράγματα μπορεί να μην εξελιχθούν καλά μπορούν να φέρουν σε μπελάδες σχολιαστές και αναλυτές. Αλλά η αναστολή της κριτικής σκέψης δεν θα κερδίσει ούτε αυτόν τον πόλεμο.
Η Δύση έχει αφήσει υπερβολική πίστη στις κυρώσεις, πιστεύοντας ότι θα έφερναν τη Ρωσία στα άκρα. Υπήρξαν επίσης ευσεβείς πόθοι για τους Ρώσους που στρέφονται εναντίον του Πούτιν για αριθμούς θυμάτων ή ελπίδες ότι μπορεί να εκδιωχθεί με πραξικόπημα στο Κρεμλίνο. Αντίθετα, η οικονομία της Ρωσίας παρέμεινε ανθεκτική και ο Πούτιν ενίσχυσε την εξουσία του.
Είναι αλήθεια ότι πριν από την έναρξη της εισβολής του 2022, ο Ρώσος ηγέτης μπορεί να παραπλανήθηκε από τους μπερδεμένους αρχηγούς πληροφοριών του, πιστεύοντας ότι ένας σύντομος πόλεμος θα πρόσφερε μια γρήγορη νίκη.
Αλλά ο Πούτιν έχει την πολυτέλεια να περιμένει. Τον περασμένο μήνα απένειμε στον εαυτό του μια ακόμη εξαετή θητεία ως πρόεδρος. Μπορεί να συμβιβαστεί με ένα αδιέξοδο: η διατήρηση της Ουκρανίας κολλημένη μεταξύ νίκης και ήττας, αποκλεισμένη από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, θα ισοδυναμούσε με νίκη.
Και τι θα έκανε μια αδιέξοδη σύγκρουση στην ουκρανική ανθεκτικότητα;
Η πρώιμη έκρηξη πατριωτικής ζέσης που οδήγησε τα κέντρα στρατευμάτων να κατακλύζονται από εθελοντές έχει εξατμιστεί. Υπολογίζεται ότι 650.000 άνδρες σε ηλικία μάχης έχουν εγκαταλείψει τη χώρα τους, οι περισσότεροι περνώντας λαθραία στα σύνορα.
Πριν από δύο χρόνια, τα τρένα που πήγαιναν από την Ουκρανία μετέφεραν σχεδόν αποκλειστικά γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους για να αναζητήσουν καταφύγιο. Αυτή την εβδομάδα, περίπου το ένα τρίτο των επιβατών σε ένα τρένο που μετέφερε αυτόν τον ανταποκριτή έξω από τη χώρα ήταν άνδρες σε ηλικία μάχης. Κάπως κατάφεραν να πάρουν χαρτιά παραίτησης για να φύγουν.
Στο προεδρικό γραφείο του Zelenskyy στην οδό Bankova, οι αξιωματούχοι του επιμένουν ότι είναι ακόμα θετικοί. Αλλά αυτή η δυτική βοήθεια, ειδικά το πακέτο στήριξης των 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων του προέδρου Τζο Μπάιντεν που καθυστερούσε πολύ, δεν μπορεί να περιμένει πολύ περισσότερο.
Τι θα έκανε ο Πούτιν αν η Ουκρανία δεν λάβει τη δυτική βοήθεια που χρειάζεται για να κερδίσει; «Θα κατέστρεφε εντελώς τα πάντα. Τα πάντα», είπε ο Ζελένσκι στα μέσα ενημέρωσης της Axel Springer. Οι πόλεις της Ουκρανίας θα γίνουν ερείπια. εκατοντάδες χιλιάδες θα πεθάνουν, είπε.
«Οι άνθρωποι δεν θα τρέξουν μακριά, οι περισσότεροι, και έτσι θα σκοτώσει πολλούς ανθρώπους. Πώς θα μοιάζει λοιπόν; Πολύ αίμα.”
politico.eu