Αντιμέτωπη με έναν διαρκώς αυξανόμενο ρυθμό brain drain βρίσκεται η Πορτογαλία, καθώς όλο και περισσότεροι νέοι επιστήμονες εγκαταλείπουν τη χώρα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι περίπου το 30% των νέων που γεννήθηκαν στην Πορτογαλία ζουν και εργάζονται σήμερα στο εξωτερικό, αντιπροσωπεύοντας το υψηλότερο ποσοστό μετανάστευσης στην Ευρώπη.
Ο αντίκτυπος αυτής της απώλειας γίνεται έντονα αισθητός στην πορτογαλική κοινωνία.
Μια γενιά οπλισμένη με πτυχία ιατρικής, νοσηλευτικής και μηχανικής δεν έχει καμία προοπτική να βρει καλά αμειβόμενη εργασία στην πατρίδα της.
Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι το κλείσιμο μαιευτικών κλινικών, λόγω χαμηλού αριθμού εργαζομένων, το οποίο πρόσφατα ανάγκασε μια γυναίκα να ταξιδέψει 200 χιλιόμετρα για να βρει κατάλληλο μέρος να γεννήσει.
Η κυβέρνηση συνασπισμού της χώρας χρησιμοποιεί τον φετινό προϋπολογισμό για να προσπαθήσει να ανακόψει τη διαρροή και να κρατήσει τους νέους πτυχιούχους στην Πορτογαλία. Η προτεινόμενη πολιτική είναι μια πολυετής φοροαπαλλαγή για άτομα ηλικίας 18 έως 35 ετών με ετήσιους μισθούς έως 28.000 ευρώ. Αλλά είναι αυτή η σωστή προσέγγιση;
Δυσοίωνες οι προβλέψεις
Η φορολογική ελάφρυνση θα εξακολουθεί να μην αφήνει στους νέους αρκετά χρήματα ώστε να παραμείνουν στην Πορτογαλία, σύμφωνα με τον Guardian.
Για να είχε επιτυχία το εγχείρημα θα έπρεπε αρχικά οι μισθοί να είναι υψηλότεροι, ωστόσο, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, μόνο το 2% των εργαζομένων στη χώρα ηλικίας 18 έως 35 ετών κερδίζει περισσότερα από 41.000 ευρώ ετησίως.
Ένα παράδοξο που συμβαίνει στη χώρα της Ιβηρικής χερσονήσου είναι ότι ενώ νέοι ψάχνουν απεγνωσμένα εργασία στον Καναδά, τη Βρετανία και τις ΗΠΑ, ταυτόχρονα νέοι από αυτές τις χώρες συρρέουν στην Πορτογαλία ως ψηφιακοί νομάδες.
Η στέρηση των αναγκαίων αυτών φορολογικών εσόδων από τα κρατικά ταμεία όχι μόνο δεν θα λύσει τα προβλήματα της Πορτογαλίας, αλλά θα τα επιδεινώσει, σύμφωνα με αναλυτές.
Η ικανότητα της χώρας να βελτιώσει το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και να διατηρήσει τους επαγγελματίες υγείας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις δημόσιες επενδύσεις μέσω της είσπραξης φόρων.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει εκφράσει μια σημαντική ανησυχία: δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι αυτό το μέτρο, το κόστος του οποίου σήμερα εκτιμάται σε 525 εκατ. ευρώ, θα είναι καν επιτυχές.
Τα χρήματα αυτά θα ήταν προτιμότερο να δαπανηθούν για την αύξηση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων στις μεταφορές.
Μια πρόταση για αυτή τη δαπανηρή αύξηση του μισθολογικού θα ήταν, οι πλούσιοι συνταξιούχοι και οι ψηφιακοί νομάδες που απολαμβάνουν γενναιόδωρα φορολογικά καθεστώτα, να συνεισφέρουν λίγο παραπάνω, καταλήγει ο Guardian.- Money Review.