Καθώς οι πρώτοι απόηχοι της σύγκρουσης αντηχούσαν στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ έστρεψαν γρήγορα το στόχαστρο των κυρώσεών τους προς τη Ρωσία, προτρέποντας τους δυτικούς συμμάχους τους να κλειδώσουν τα όπλα σε ένα ενιαίο μέτωπο. Ωστόσο, εν μέσω αυτής της ένθερμης έκκλησης για δράση, μια σκιά αμφιβολίας παρεισέφρησε, στοιχειώνοντας τους διαδρόμους της αμερικανικής διπλωματίας. Ο φόβος δέσποζε: θα ακολουθούσαν οι ευρωπαϊκές δυνάμεις αυτό το κάλεσμα ή θα χόρευαν σε διαφορετικό σκοπό; Ο πρόεδρος Μπάιντεν, με ατσάλινη αποφασιστικότητα, πρότεινε κυρώσεις, γνωρίζοντας ότι οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι, ιδίως η Γερμανία, μπορεί να δίσταζαν να βαδίσουν στο ίδιο μήκος κύματος. Η ανησυχία του προερχόταν από την πιθανή ταλάντευση του Σολτς, του οποίου η χλιαρή υποστήριξη της εκλογικής του ομάδας προς την Ουκρανία υποδήλωνε πιθανή διχόνοια. Με το τσουχτερό κρύο του χειμώνα να πλησιάζει, το φάσμα της προτεραιότητας της ζεστασιάς των σπιτιών και της ευημερίας των βιομηχανιών έριχνε μια σκιά πάνω στην ακλόνητη υποστήριξη της Ουκρανίας έναντι της Ρωσίας
Σύντομα αυτή η ανησυχία έγινε πραγματική. Ο Scholz και οι φίλοι του στην Ευρώπη αναλώθηκαν στην ανησυχία για τη δική τους ενεργειακή ασφάλεια. Είχαν κολλήσει σε μια δύσκολη θέση, διχασμένοι ανάμεσα σε αυτό που ήθελαν να κάνουν και σε αυτό που ένιωθαν ότι έπρεπε να κάνουν για να διατηρήσουν τα σπίτια τους ζεστά και τις βιομηχανίες τους να λειτουργούν ομαλά. Η μεγάλη ιδέα να χτυπήσουν τη Ρωσία με ενεργειακά πρόστιμα έπεσε σε αδιέξοδο επειδή ήταν πολύ απασχολημένοι με το να κοιτάζουν το νούμερο ένα. Αλλά στη μέση όλης αυτής της κολλώδους διπλωματίας, ο πρόεδρος Μπάιντεν, μετρ των εφεδρικών σχεδίων, άρχισε να σκέφτεται ένα διαφορετικό τρόπο για να αντιμετωπίσει αυτόν τον τρελό παγκόσμιο χάρτη της πολιτικής.
Έδωσε το πράσινο φως για μια επίθεση στον Nord Stream. Ναι, καλά ακούσατε! Βλέπετε, αυτή η κίνηση δεν αφορούσε μόνο τη Ρωσία- ήταν ένα άμεσο χτύπημα στη Γερμανία, είτε το πιστεύετε είτε όχι! Σύμφωνα με τον κορυφαίο ερευνητή Seymour Hersh, η ομάδα του Μπάιντεν ίδρωνε για τη Γερμανία που δεν έπαιζε μπάλα κατά τη διάρκεια όλης της αναταραχής στην Ουκρανία. Έτσι, σε μια ανατροπή των γεγονότων, η απόφαση να καταστραφούν αυτοί οι κρίσιμοι αγωγοί είχε σκοπό να δώσει στη Γερμανία ένα σπρώξιμο προς τη σωστή κατεύθυνση, ή ίσως προς την αμερικανική κατεύθυνση, θα μπορούσατε να πείτε.
Σε ένα ζουμερό λαβράκι που αποκαλύφθηκε στο ιστολόγιό του Substack την περασμένη Παρασκευή, ο Χερς αποκάλυψε το έπος του αγωγού. Ακούστε αυτό: πολύ πριν από την όλη αναμέτρηση Ρωσίας-Ουκρανίας τον Φεβρουάριο του 2022, η μυστική ομάδα του Μπάιντεν είχε θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο σαμποτάζ του αγωγού. Αυτοί οι μυστικοί Αμερικανοί πράκτορες ήταν όλοι μέσα, πιστεύοντας ότι θα μπορούσαν να τρομάξουν τη Μόσχα από το παιχνίδι της. Αλλά περιμένετε, υπάρχει μια ανατροπή! Η προετοιμασία της επίθεσης ήταν έτοιμη μέχρι τα τέλη Μαΐου, αλλά στη συνέχεια ο Μπάιντεν έβαλε φρένο την τελευταία στιγμή. Αντ’ αυτού, η αποστολή της ομάδας άλλαξε ταχύτητα – τους είπαν να τοποθετήσουν κρυφά εκρηκτικά σε αυτούς τους αγωγούς, τα οποία θα πυροδοτούσαν αργότερα. Και μαντέψτε τι; Όταν τα πυροτεχνήματα τελικά εκπυρσοκρότησαν στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2022, δεν έμοιαζαν τόσο με επίθεση στη Μόσχα όσο με ευθεία βολή στο Βερολίνο! Ναι, φαίνεται ότι η χρονική στιγμή ήταν περισσότερο για να σταλεί ένα μήνυμα στην άλλη πλευρά της λίμνης παρά οτιδήποτε άλλο.
Ο συγχρονισμός του Μπάιντεν φάνηκε να στοχεύει στον καγκελάριο [Όλαφ] Σολτς. Ορισμένοι στη CIA πίστευαν ότι ο φόβος του προέδρου ήταν πως ο Scholz, του οποίου οι ψηφοφόροι ήταν χλιαροί στην υποστήριξή τους προς την Ουκρανία, μπορεί να αμφιταλαντευόταν με τον χειμώνα να πλησιάζει και να κατέληγε στο συμπέρασμα ότι το να κρατήσει το λαό του ζεστό και τις βιομηχανίες του ευημερούσες ήταν πιο σημαντικό από το να υποστηρίξει την Ουκρανία ενάντια στη Ρωσία”, έγραψε ο Hersh.
Για να μην αναφέρουμε πως ο αφανισμός αυτών των αγωγών επέφερε σοβαρό πλήγμα στην οικονομική ισχύ της Γερμανίας, σηματοδοτώντας μια έντονη απομάκρυνση από την κάποτε κυρίαρχη θέση της στις παγκόσμιες αγορές που επιδείκνυε πολυτελή αυτοκίνητα και κορυφαίο βιομηχανικό εξοπλισμό. Αυτή η καταστροφή εγκαινίασε αυτό που κάποιοι ονομάζουν ως μια αστραπιαία φάση αποβιομηχάνισης για το έθνος. Αλλά περιμένετε, υπάρχουν κι άλλες επιπτώσεις από αυτόν τον οικονομικό σεισμό! Το πολιτικό τοπίο της Γερμανίας γνώρισε επίσης μια σεισμική μετατόπιση. Η αύξηση της υποστήριξης για δεξιές παρατάξεις όπως η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) τροφοδοτήθηκε, εν μέρει, από την οικονομική ύφεση της χώρας. Φαίνεται ότι καθώς η Γερμανία παλεύει με την οικονομική αναταραχή, το πολιτικό εκκρεμές ταλαντεύεται προς αυτά τα κινήματα, σηματοδοτώντας έναν περίπλοκο χορό μεταξύ των οικονομικών αγώνων και του πολιτικού μετασχηματισμού.
Τα επακόλουθα των στρατηγικών κινήσεων του Μπάιντεν άφησαν τη Γερμανία να παραπαίει σε μια οικονομική ύφεση που αντηχούσε σε όλες τις βιομηχανίες της. Αυτή η οικονομική αναταραχή δεν ήταν απλώς μια οικονομική κρίση- έγινε το οδυνηρό τοπίο όπου ρίζωσε η ύφεση, αποδυναμώνοντας τα οικονομικά θεμέλια και πλήττοντας την άλλοτε αδιαφιλονίκητη θέση της χώρας στο παγκόσμιο εμπόριο.
Οι ενέργειες του Μπάιντεν για την στοχοποίηση των αγωγών Nord Stream προκάλεσαν μεγάλο οικονομικό πλήγμα για τη Γερμανία. Αυτό δεν αφορούσε μόνο την πολιτική – έφερε τη Γερμανία σε δύσκολη οικονομική θέση. Η κίνηση αυτή ουσιαστικά μπέρδεψε τις βιομηχανίες της Γερμανίας και έκανε τα πράγματα χειρότερα
πηγη: freepen